"Bunu yapmazsam çok ayıp olur, çünkü o da benim için şunları yapmıştı..."
Hangi sıklıkta bunu düşünerek kararlarını alıyorsun?
Sık sık mı?
Evet, Türkiye'de ne yazık ki en modern ailelerde / çevrelerde de yetişsek bu iliklerimize kadar işlemiş "ayıp olur" anlayışı ile, istemediğimiz her şeye "evet" deme çabamızdan kurtulmak zaman alıyor...
Nedeni de çok basit;
1- Ne kadar iyi / önemseyen / düşünceli / sevmeye değer biri olduğumuzu kanıtlama çabası
2- Olası tersliklerle yüzleşmekten kaçınmak
3- Onaylanma / kabul görme / sevilme arayışı
Çünkü sen de yargılıyorsun... Çünkü senin yapamadığını cesurca "yapabilenin" olması sana neyi kaçırdığını gösteriyor...
Mesela;
Bir arkadaşının evine yemeğe gideceksin, 1 hafta önceden anlaştınız, arkadaşın yemek hazırladı ve gitmene 1 saat kaldı... Sen hala evdesin ve hiç enerjin yok... O gün hiçbir şey yapmak istemiyorsun...
a. Arkadaşımı ararım ve durumu açıklarım... Enerjimin olmadığını ve gelmek istemediğimi söylerim.
b. Yalan söylerim, bir arkadaşımın başının belaya girdiğini ve yanına gitmek zorunda olduğumu söylerim. Sonrasında da telafi ederim.
c. Giderim, ayıp olur o kadar hazırlık yapmış, son dakika iptal edilir mi? İmkansız! Hem belki gidince enerjim de yükselir...
Çoğunluk "c" dedi biliyorum... azınlık "b" dedi bunu da biliyorum... (yalan kısmı değişir muhtemelen, bazılarının büyükannesi 13. kez falan kalp krizi geçiriyor... duyuyorusss:))
Ama "a" diyen çok çok azınlık kısım aslında kendini her zaman ön plana koyan ve yaşamını "öz" üne uygun yaşayanlar... Tabi bunun bedelini de şöyle ödüyorlar; "aman ona güven olmaz..." "ondan uzak durun abi, manyağın teki, sağı solu belli değil..." "yok terbiyesiz, geçen Ayşe söyledi kıza o kadar YEMEK YAPTIRTMIŞ ve son dakika, -enerjim yok- diyip gitmemiş, üstelik özür bile dilememiş... Hiç aile terbiyesi görmüyor bu insanlar..." gibi saçma sapan yorumlara maruz kalıyorlar:) Nedeni de bunları söyleyen kişilerin hayatlarını tamamen "bir diğerini mutlu etmeye ve bir diğerinin onun hakkında söyleyeceği şeye" adamaları.
Artık dünya böyle bir yer değil!
İlk önce kolay olandan başlayın ve insanların hakkında konuşmaya enerjinizi vermeyin. Çok basit bir nedeni var bunun da; SANA NE? Seni neden bu kadar ilgilendiriyor? Neden bu kadar bir başkasının hayatını konuşuyorsun?
Bu enerjiyi, kendini ve yaşamını gözlemlemeye yönlendir. Bak bakalım neler fark edeceksin.
Daha sonra zor olanı denemeye başla... Bedenini dinlemeye başla... Bu noktada Human Design Sistemi senin işini kolaylaştıracak. Çünkü bu sistem sayesinde hangi konularda zorlandığımızı, hangi nedenle kendi istemediğimiz şeyleri yaptığımız çok çok kolay bir şekilde öğreniyoruz ve sonrasında da kendi EŞSİZ karar mekanizmamızın nasıl çalıştığını öğreniyoruz ve DENEYİMLEMEYE başlıyoruz. Bunların hepsi SÜREÇ! Hiç bir şey 1 gecede düzenlenmiyor. Denemek gerekiyor. Bu sistem tamamen MANTIKSAL, GÖZLEMSEL VE DENEYİMSEL! Fal değil, sana ne yapacağını söyleyen bir araç değil.
Her birimiz çok eşsiz ve tam olarak bu nedenle bir diğerini YARGILAmamalıyız. Herkes kendi eşsiz doğasını yaşadığında sistem (dünya, yaşam...) pürüzsüz ilerliyor. Unutma ne iyi tek başına ne de kötü. İki daima beraberler... Bir şeyi sadece kötü görüyorsan o konuya biraz odaklanıp onun diğer yüzünü de görmeye çalışman seni zihnin tuzaklarından kurtaracak olan çok güçlü bir eylem.
BEDENİNİ DİNLE.
Sırf biri sana uyu dedi diye uyuma... Sırf biri 22:00'de uyumak GEREKİYOR dedi diye zorla kendini yatağa gönderme! Kendini gözlemle, uykun var mı? Varsa git uyu, yoksa uyuma!
Hayatlarımızı zorlaştıran sadece ve sadece bizleriz! Başkasını suçlamaya çalışan seni olduğun yerden kıpırdatmak istemeyen zihnin. Zihninle, düşünerek kararlar alarak yaşamak için burada değilsin. Bedeninle yaşa. O seni yanlış bir yola götüremez!
"Human Design Sistemi bir inanç sistemi değildir. Hiçbir şeye inanmanızı gerektirmez. Bana inanmanızı da gerektirmiyor. Hikâyeler değildir. Felsefe değildir. Varlığın doğasına dair somut bir haritadır. Kendimizi görebilmemiz için mantıklı bir yoldur. "
RA URU HU
Sonraki adımlar
Şimdi temel bilgileri edinin:
