Sana bir soru;
Kendi ile bağlantıya geçmemiş biri, doğa ile nasıl bağlantıya geçebilir ki?
Zhni bulanıktır, kısıtlı bir bakış açısı vardır, özgür değildir... Doğanın tam tersidir... Bu kişi istediği kadar ağaçlara sarılsın, toprağa çıplak ayağını bassın... Hiç bir etkisi olamaz "gerçek anlamda".
İstediğin kadar dışardan duyduyğun, sana iyi gelecek gıdaları tüket... Tüketirken gerçekten mutlu musun?
Bedenin gerçekten onu mu yemek istiyor?
Yoksa bedenine işkence mi ediyorsun o pırasayı yedirerek?
İstediğini bile yiyemezken nasıl istediğin gibi yaşamayı hayal edebilirsin ki?
Dış seslere göre yaşamak ha?
Mantıklı mı bu?
Hadi bi bakalım;
Düşünsene dışardaki insanlara göre yaşadığında tam olarak hangi kesimi mutlu edebileceksin ki?
Giydiğin ayakkabıya kadar acımasızca senin kişiliğin konusunda seni yargılayacak yüz binlerce insan var...
Zenginsen, fakiri mutlu edemezsin, fakirsen zengini...
Sağlıklıysan, sağlıksızı mutlu edemezsin, sağlıksızsan sağlıklıyı,
mutlu bir ilişkin varsa ve en yakın arkadaşının yoksa bu sefer o senin mutluluğundan mutsuz olacak...
Yani dünya bu ve değişmeyecek..
Fakat sen kendini mutlu etmeye dönersen işte o zaman çevrende de senin %100 kendin olan haline tamam olan insanlar dolmaya başlayacak.
Bunun nedeni de sen artık ONLARI değil KENDİNİ MUTLU ETTİĞİN, tatmin ettiğin bir noktada yaşamaya başlaman olacak.
Artık enerjin "ben buyum" diye bağırıyor olacak ve seni yargılasalar bile bu senden içeri girmeyecek. çünkü sen kendini biliyor olacaksın... Onların dedikleri ile şekil almadığını biliyor olacaksın.
Güçlü yanlarını da, güçsüz yanlarını da artık dışarıdan iyi biliyor olacaksın.
Zaten sana hiç onlar zarar vermemişti ki...
En baştan beri sadece senin kendine değer vermen için, kendi üzerlerine düşen rolleri yapıyorlardı sadece...
Sen kendine geldiğinde bunun bir oyun olduğuna uyanmış olursun...
Ve bir seyirci, oyunda ne olursa olsun, sahneye atlayıp "hayır öyle değil, böyle" demez...
Çünkü o sadece kurgudur...
Ciddiye alınmaz...
Kendin olduğunda doğa ile de bütünleşirsin, o zaman gerçekten kendine göre bir etkilşim yoluna çekilir ve bütün olursun... Zihinsel koşullanmalardan uzak...
Ozaman doğanın sana zamanı geldiğinde verdiği gıdaları yiyrek doğru ve hem zamanlı bir koşullanma alırsın ve enerjin bütünleşir.
İşte o zaman, doğanı yaşadığında; ilkbaharda, çıkan yeni sebzeleri, meyveleri yemek, çiçekleri koklamak, doğada zaman geçirmek, ilkbahar yağmurlarına -en azından- elimizi değdirmek yani üzerinde bulunduğumuz doğa ile bir bütün olarak akmak bizi dengeler ve dünya ile hizalar.
Farkındalığımızı her alanda yükselttiğimizde bu dünya, bu yaşam bir cennettir.
Ama önce kendinle bütünleş sonrası kolay:)
Commentaires